Maria Fryderyka i Zofia — córki króla Wilhelma I i królowej Katarzyny

Król Wirtembergii Wilhelm I miał ze swoją pierwszą żoną, królową Katarzyną dwie córki, Marię Fryderykę i Zofię.

Starsza księżniczka urodziła się 30 października 1816 w Stuttgartcie, w dzień wstąpienia na rodziców tron. Jej pełnym imieniem było Maria Fryderyka Charlotta. W 1818 urodziła się jej siostra Zofia. Gdy nie miała jeszcze trzech lat, jej matka zmarła. W 1820 król ponownie się ożenił. 19 marca 1840 poślubiła hrabiego Alfreda von Neipperga, stając się jego drugą żoną. Małżeństwo było bezdzietne i zakończyło się 16 listopada 1865 śmiercią Alfreda. Przekazała dużą darowiznę, która umożliwiła renowację kościoła miejskiego w Schwaigern, a później odbudowę kaplicy cmentarnej. Była dobrodziejką organizacji dobroczynnej Marienpflege. Jej zapis w wysokości 40.000 marek stanowił podstawę dla głównego budynku wzniesionego w latach 1907/1908. Zmarła 4 stycznia 1887 w Stuttgartcie w wieku 70 lat.

Druga księżniczka nazywała się Zofia Fryderyka Matylda. Urodziła się 17 czerwca 1818 w Stuttgartcie. Ojciec zapewnił jej szerokie wykształcenie. Kandydatami do jej ręki byli król Grecji Otto i książę Brunszwiku Wilhelm. Zaaranżowano jej małżeństwo z jej pierwszorzędnym kuzynem, księciem Wilhelmem z Niderlandów. Choć wolała poślubić brunszwickiego księcia, musiała zostać żoną kuzyna. Pobrali się 18 czerwca 1839 w Stuttgartcie. Małżeństwo nie było szczęśliwe, Wilhelm zdradzał żonę na potęgę. Urodzili im się trzej synowie: Wilhelm, Maurycy i Aleksander. Środkowy z chłopców zmarł w wieku sześciu lat na zapalenie opon mózgowych. Zofia nie chciała mieszkać z mężem i poświęciła się kultywowaniu własnych zainteresowań intelektualnych i prywatnemu studiowaniu różnych przedmiotów. 17 marca 1849 Wilhelm i Zofia zostali parą królewską Niderlandów. Publicznie dała do zrozumienia, że uważa go za gorszego i nieodpowiedniego do roli króla. Na wszystkich narzekała i wszystkich krytykowała. Twierdziła, że jej życie skończyło się w dniu jej ślubu, toteż kazała pochować siebie w sukni ślubnej. I tak też się stało po jej śmierci, która nastąpiła 3 czerwca 1877 w Den Haag. Zmarła w wieku 58 lat. Jej pozostali przy życiu synowie zmarli bezdzietnie. Na szczęście wdowiec po niej przed własną śmiercią zdążył zabezpieczyć sukcesję, gdyż z drugiego małżeństwa z królową Emmą miał córkę imieniem Wilhelmina.